روایت زیستی

نخل خرما درختی از تیره‌ی نخل‌هاست که به دلیل داشتن میوه‌های خوراکیِ شیرین‌ کاشته می‌شود. طول عمر این درخت تقریباً ۱۵۰ سال است و یکی از گیاهان بومی کشورمان است. نخل از درختانی است که در برابر بی‌آبی مقاومت بسیاری دارد و باران زمستانی برای بقای این درخت و ثمردهی آن کافی است؛ بنابراین ساکنان سرزمین‌های گرمسیری ایران از روزگاران دور، به کاشت نخل و ایجاد نخلستان پرداخته‌اند.
کاشت این درخت از نظر اقتصادی مهم است چون نخل‌ها غذا، سرپناه، پوشاک، الوار، سوخت، مصالح ساختمانی، الیاف، نشاسته، روغن، موم و نوشیدنی را برای جمعیت محلی مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری فراهم می‌کنند. میوه‌ی درخت نخل، خرما است که بسیار مقوّی و پرانرژی و بادوام است. ممکن است بیش از ۱۰۰۰ خرما روی یک خوشه با وزن ۸ کیلوگرم یا بیشتر رشد کند. درخت نخل به روش گرده‌افشانی بارور می شود.
یکی از انواع خرما، خرمــای مضافتــی است. خرمای مضافتی دارای بافتی نرم، پرشهد و گوشت‌دار است. رنگ میوه آن در مرحله‌ی خارک (کال و نارس) قرمزرنگ، پیش از رسیدن به رنگ قهوه‌ای بسیار تیره تا سیاه و در مرحله‌ی خرما سیاه است. شکل میوه‌ی این خرما بیضوی و کلاهک آن زردرنگ و برآمده است. خرمای مضافتی اغلب در استان‌‌های کرمان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان کاشته می‌شود. ميــوه‌ی مضافتــی را نمی‌تــوان تــا مرحلــه خرمــا روی درخــت نگــه داشــت زيــرا ميــزان پوســيدگی ميــوه و ريــزش آن افزايــش يافتــه و زيان‌هــای قابل ملاحظــه‌ای را بـه کشـاورزان وارد می‌‌کند. میوه‌ی مضافتی را در ساعات اولیه‌ی صبح برداشت می‌کنند. خرمای مضافتی دارای مواد معدنی نظيـر آهن، سـديم، پتاسـيم و کلسـيم اسـت.