روایت فرهنگی

علت نام‌گذاری این کوه به این دلیل است که از اطراف مانند عقابی غول‌پیکر و سنگی دیده می‌شود. به نظر می‌رسد به این عقاب سرش را برگردانده و به نقطه‌ای در دوردست یا شاید به چشمه‌ی خرم و جوشان تامهر روستا زل زده است. بال‌های این عقاب سنگی در حالت جمع شده است و همین بال‌ها بهترین راه صعود به قله است. با توجه به این‌که عقاب‌کوه بدون پوشش گیاهی است ساکنان منطقه معتقدند گیاهان هم ترجیح می‌دهند تا از دور به تماشای کوه بنیشینند. عقاب‌کوه در اثر فرسایش پر از حفره ها و غارهای کوچک و بزرگ شده است. این حفره‌ها و غارها برای حیوانات کویر و مناطق اطرافش خانه و پناه‌گاه شده است. مردم منطقه می‌گویند عقاب‌کوه یک عقاب است و در قلمرو‌ خود یار دیگری را برنمی‌تابد و به همین دلیل یکّه و تنها حواسش به جاده و روستاست و آغوشش مأمنی برای حیوانات است.