جهان به‌سرعت در حال تغییر است و ما نیازمند آنیم که علاوه بر درک این تغییرات و همراهی با آنها، در ایجادشان نیز نقش فعال‌تری بر عهده بگیریم. اگر بخواهیم در آینده و براساس برنامه توسعه بلندمدت کشور در پیشرفت علمی سرآمد منطقه باشیم باید گام‌های سریع‌تری برداریم، چرا که آینده منتظر کم‌کاری یا سهل‌انگاری ما نخواهد شد. مطمئناً آیندگان از ما انتظار خواهند داشت ایرانی آبادتر و سربلندتر را در اختیار آنان قرار دهیم. موزه ملی علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران یکی از عرصه‌های تحقق این آینده است که نیازمند توجه ویژه در راستای برنامه توسعه بلندمدت کشور است.
اکنون نگاه به موزه‌ها از دو جنبه مورد توجه است: یکی جمع‌آوری و نگاه‌داری اشیاء و دیگری جنبه ارتباطی و رسانه‌ای آنها؛ در واقع رویکرد رسانه‌ای به موزه یا بالاتر از آن، یعنی «موزه در جایگاه مؤسسه‌ای فرهنگی و آموزشی» این فضا را از یک مکان منفعل به یک مکان و رسانه آموزشی فعال و تعاملی تبدیل می‌کند. موزه‌های جدید بر ارتباط با مخاطبان تأکید بیشتری دارند تا جمع‌آوری اشیاء حتی موزه‌های تاریخی و میراثی نیز برای حفظ مخاطبان باید چنین رویکردی را به جد مورد توجه قرار دهند. از این رو از نگاه به موزه در جایگاه یک رسانه آموزشی نباید مورد غفلت کرد.
ما به دنبال ایجاد موزه‌ای هستیم که علاوه بر ایجاد رابطه بین علم و عمل به پرورش خلاقیت و تفکر در بازدیدکنندگان منجر شود. از این رو موزه ملی علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران را نه تنها مکانی برای نمایش توانایی‌ها و قابلیت‌های گذشته و حال سرزمین ایران و تمدن ایرانی-اسلامی، بلکه مکانی برای چگونه متفکر شدن نیز می‌دانیم.
تلاش ما بر این است که با فراهم آوردن محیط و موقعیت‌های متنوع یادگیری برای همه اقشار جامعه، این موزه محلی برای تسهیل ارتباط شهروندان با علم و فناوری باشد. امید داریم که با آشنایی بیشتر با علم و فناوری، شهروندانی کارا، آگاه و مفید برای جامعه داشته باشیم.
رئیس موزه ملی علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران
